Küçük çocukların, bize sıradan görünen şeylere hayranlıkla bakma, gözden kaçırdığımız detayları görme, bizim için bir anlamsız görünen şeyleri bakış açılarıyla anlamlı kılma gibi inanılmaz yetenekleri var. Bu kendiliğindenlik,saf saflık, en küçüğünde ve en basitinde bile iyiyi, güzeli ve neşeyi bulma yeteneği inanılmaz derecede önemli nitelikler! Yetişkinlerde de bulunsalar hiç bir zararı olmaz diye düşünüyorum.
Bir çocuğun mutlu olması için çok mu şeye ihtiyacı var?
Tabiki hayır🙃En basit nesne, spontane bir olay, önemsiz görünen bir şey, tebessüm bir çocukta samimi bir mutluluk fırtınası meydana getirebilir. Anın akışına kapılıvermelerini sağlayabilir çünkü dünya onlar için sadece deneyimlenmesi ve zevk alınması gereken bir keşiften başkası değildir. 🎭🗺️
Bir çocuk, hayattaki her bir küçük şeyde neşeyi nasıl göreceğini bilir, çünkü o bu neşeyi nerede, nasıl, ne şartla bulacağını tasarlamaz; onun için neşe soluduğumuz hava kadar doğal ve kolay ulaşılabilirdir.🌬️
Biz yetişkinler ise aksine bunu nasıl yapacağımızı pek bilemeyiz. Çoğu zaman zamanın, enerjinin, istek ve arzularımızın eksikliğini hissederiz; çok normal bir durum aslında, hayatın akışında; çoğunlukla yorgunuz, aile ve ev işleri, iş veya başka bir şey derken etrafımıza bakıp güzellik görecek halimiz kalmıyor.
Ancak periyodik olarak durmak, kendinizi dış telaştan uzaklaştırmak, kendinize derinlemesine bakmak, etrafınıza bakmak, gözünüzün aşina olduğunu düşündüğünüz şeylere alıcı gözüyle tekrar bir göz atmak, önemsiz görünen bir şeye dikkat etmek iyi gelecektir diye düşünüyorum.😇
Comments